ایجاد امنیت بهوسیلۀ طراحی یکی از مؤثرترین و کاراترین رویکردها در زمینۀ ارتقای امنیت شهری است که نقش بسزایی در ایمنسازی فضاهای شهری ایفا مینماید. یکی از انواع راهبردها در این زمینه «پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی» است. این مفهوم ساده مبتنی بر این است که جرم تا اندازهای پیامد فرصتهای برخاسته از محیط است و در این صورت، باید دگرگونی محیط فیزیکی بهمنظور کاستن از ارتکاب آن امکانپذیر شود. هدف از انجام این پژوهش معرفی روشهای پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیط و ارائۀ راهکارهای طراحی است که به دنبال افزایش امنیت، توسعۀ شهری و کاهش فرصتهای مجرمانه بهدست میآید. اطلاعات پژوهش با روش اسنادی و کتابخانهای و مشاهدۀ میدانی جمعآوری شده است. در تحلیل اطلاعات از روش سوات و در ارائۀ برنامه از شیوۀ مشکلیابی کمک گرفته شده و راهبردها و سیاستها بر پایۀ مدل GOSP ارائۀ شده است. نتایج بیانگر آن است که با حمایت از فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی، امکان نظارت طبیعی، تعمیر و نگهداری تجهیزات شهری و زیباسازی فضا، بهرهگیری مرکب از فضاها، توجه ویژه به بافتهای فرسودۀ شهری و نوسازی آنها و افزایش مشارکت عمومی میتوان جرمخیزی فضاهای شهری را کاهش داد.