اعتمادالسلطنه، محمدحسن‌خان (1367). مرآت‌البلدان، تصحیح عبدالحسین نوائی و میرهاشم محدث، جلد 1. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
اهلرس، اکارت (1380). ایران؛ شهر ـ عشایر ـ روستا (مجموعه مقالات)، ترجمۀ عباس سعیدی. تهران: منشی.
اوستروفسکی، واتسلاف (1371). شهرسازی معاصر، ترجمۀ لادن اعتضادی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
بدری‌فر، منصور (1374). جغرافیای انسانی ایران. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
برمن، مارشال (1392). تجربۀ مدرنیته، ترجمۀ مراد فرهادپور. تهران: طرح نو.
پاپلی یزدی، محمدحسین و رجبی سناجردی، حسین (1382). نظریه‌های شهر و پیرامون. تهران: انتشارات سمت.
پوراحمد، احمد، فرجی ملایی، امین، منوچهری، ایوب و عظیمی، آزاده (1390). تأثیر مدرنیسم بر توسعۀ فضایی ـ کالبدی شهرهای ایرانی ـ اسلامی (نمونۀ تهران). نشریۀ مطالعات شهر ایرانی ـ اسلامی، 2(6)، 47-61.
جابری مقدم، مرتضی هادی (1384). شهر و مدرنیته. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
حبیبی، سیدمحسن (1373). نخستین پژواک مدرنیته در ایران. فصلنامۀ گفت‌وگو، (3)، 138-152.
حبیبی، محسن (1384). از شار تا شهر. تهران: مؤسسۀ چاپ و انتشارات دانشگاه تهران.
حبیبی، محسن و اهری، زهرا (1385). معماری و شهرسازی ایران در 1310-1320 هـ ش. اولین پژواک نوآوری و دومین پژواک نووارگی: الگوی تهران. مجلۀ صفّه، 15(42).
حسین اف، ف. م.، حسن‌اوا، آ. آ. و وکیل‌اوا، آ. ز. (1382). برنامه‌ریزی و ساخت شهرهای کوچک، ترجمۀ غلامرضا خسرویان. تبریز: نشر فروزش.
حسین‌زاده دلیر و کریم و هوشیار، حسن (1384). مدرنیسم و تأثیر آن بر معماری و شهرسازی ایران، فصلنامۀ جغرافیا و برنامه‌ریزی، (19)، 207-222.
خیاط‌پور نجیب، مرتضی، رنجبر، احسان و صادقی، قطب‌الدین (1392). افزایش مشارکت شهروندی در طراحی فضای شهری با بهره‌گیری از تکنیک‌های میان‌سنجی (check place) (نمونۀ موردی: محلۀ منیریۀ تهران). اولین کنفرانس معماری و فضاهای شهری پایدار، مشهد.
سروش، عبدالکریم (1373). معرفت، مؤلفه ممتاز مدرنیسم. کیان، (20).
شورای عالی شهرسازی و معماری (1391). مصوبۀ شورای عالی شهرسازی و معماری ایران درخصوص ضوابط و شاخص‌های لازم جهت بازیابی هویت شهرسازی و معماری اسلامی ـ ایرانی، معاونت شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی.
صفامنش، کامران (1376). ساختار کالبدی شهر تبریز و تحولات آن در دو سدۀ اخیر. مجلۀ گفت‌وگو، (18)، 33-54.
صمیمی شارمی، علی و پروین، پرتوی (1388). بررسی و سنجش حس مکان در محلات ارگانیک و برنامه‌ریزی‌شده (موردپژوهش: محلات ساغریسازان و بلوار گیلان در شهر رشت). مجلۀ نامۀ معماری و شهرسازی، 2(3)، 23-40.
ضمیران، محمد (1383). مدرنیسم چیست؟ معماری و فرهنگ، 6(18 و 19)، 62-65.
عزیزپور، ملکه (1375):توان‌سنجی محیط طبیعی و توسعۀ فیزیکی (نمونۀ موردی: شهر تبریز). پایان‌نامۀ دکتری دانشگاه تربیت مدرس تهران.
طرح جامع تبریز (1368). ص 380؛ غربی، 1377، ص 89-106
غلامی، یونس (1391)، تحلیلی بر فضاهای شهری موجود برای رسیدن به الگوی شهر ایران ـ اسلامی (نمونة موردی: شهر اصفهان). پایان‌نامۀ دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه اصفهان.
فخاری تهرانی، فرهاد، پارسی، فرامرز و بانی مسعود، امیر (1385). بازخوانی نقشه‌های تاریخی شهر تبریز. تهران: شرکت عمران شهری ایران.
قالیباف، محمدباقر و پورموسوی، سیدموسی (1386). شهرهای جهان اسلامی و رؤیایی با نوگرایی (مدرنیسم). مجلۀ اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی، (9 و10)، 206-219.
کاتوزیان، محمدعلی (1366). اقتصاد سیاسی ایران 1: از مشروطیت تا سقوط رضاشاه، ترجمۀ محمدرضا نفیسی. تهران: پاپیروس.
کاستیاتایدز، آنتونی (1381). روح معماری در بنیان مدرنیسم. آبادی، 12(37).
کسروی، احمد (1381). تاریخ مشروطۀ ایران. تهران: امیرکبیر.
کلانتری خلیل‌آباد، حسین، صالحی، سیداحمد و رستمی، قهرمان (1389). نقش تاریخی وقف در شکل‌گیری شهر اسلامی (مطالعۀ موردی: شهر اصفهان). فصلنامۀ مطالعات شهر ایرانی ـ اسلامی، 1(1)، 33-43.
گوله، نیلوفر (1373). سنت و تجدد در کشورهای شبه‌مدرن از دیدگاه جامعه‌شناسی. ماهنامۀ کیان، 4(19).
متولی، صدرالدین و شیخ اعظمی، علی (۱۳۹۲). سیر تحول فضاهای شهری سنتی در شهرهای ایرانی -اسلامی، قبل از مدرنیسم تا پ‍‍ست مدرن. مطالعات شهر ایرانی اسلامی، ۱۳۹۲(۱۴)، 51-62.
محمدزاده، رحمت (1384). مدرنیته و شهرسازی (موردمطالعه: بافت قدیم شهر تبریز). رسالۀ دکتری تخصصی. تبریز: دانشکدۀ علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه تبریز.
مشکور، محمدجواد (1352). تاریخ تبریز تا پایان قرن نهم هجری. تهران: انجمن آثار ملی.
مشهدی‌زاده دهاقانی، ناصر (1390). تحلیلی از ویژگی‌های برنامه‌ریزی شهری در ایران. تهران: انتشارات علم و صنعت ایران.
مک‌لود، دیوید (1386). پست‌مدرنیسم و برنامه‌ریزی شهری. نشریۀ رشد آموزش جغرافیا، 19(69).
نظام‌السلطنه مافی و حسین‌قلی‌خان (1361). خاطرات و اسناد به کوشش معصومه نظام مافی و دیگران، جلد 2 و 3. تهران: نشر تاریخ ایران.
نقی‌زاده، محمد (1378). رابطۀ هویت سنت معماری ایران با مدرنیسم و نوگرایی. فصلنامۀ هنرهای زیبا، (7)، 79-91.
یزدانی، محمدحسین و پوراحمد، احمد (1386). تأثیر مدرنیسم بر تحولات کالبدی شهرهای ایرانی ـ اسلامی، نمونه تبریز. فصلنامۀ تحقیقات جغرافیایی، 22(84)، 29-52.
یزدگرد، فاطمه (1390)، بازآفرینی پایداری با تأکید بر نقش طبیعت در ساختار کالبدی شهرهای ایرانی ـ اسلامی )بررسی موردی: رود درۀ مقصودبیک تهران). فصلنامۀ مطالعات شهر ایرانی ـ اسلامی، 2(5)، 79-94.
Burckhardt, T. (1992). Fez: City of Islam. The Islamic texts Society.
Ferdownsian, F. (2002). Modern and traditional urban design concepts and principles in iran.
Goodchild, B. (1990). Planning and the modern/postmodern debate. The Town Planning Review, 61(2), 119-137.
Irving, A. (1993). The modern/postmodern divide and urban planning. The University of Toronto Quarterly, 62(4), 474-487.
Hatuka, T., & D’Hooghe, A. (2007). After postmodernism: readdressing the role of utopia in urban design and planning. Places, 19(2).
)