اسمیت، آنتونی دی. (1383). ناسیونالیسم، نظریۀ ایدئولوژی تاریخ. ترجمۀ منصور انصاری. تهران: انتشارات تمدن ایرانی، مؤسسۀ مطالعات ملی.
اعرابی هاشمی، شکوه سادات (1394). ارامنۀ جلفای نو در عصر صفوی. تهران: انتشارات سازمان اسناد و کتابخانۀ ملی جمهوری اسلامی ایران.
آشوری، داریوش (1397). تعریفها و مفهوم فرهنگ. تهران: انتشارات آگاه.
بشیر، حسن و سلیمانزاده، علی (۱۳۹۳). نظریۀ همفرهنگی و گروههای همفرهنگ:
مطالعات مناسبات ارامنه در ایران. مطالعۀ میان فرهنگی،
۹(۲۱)، ۱۲۳-۱۴۴. http://doi.org/
20.1001.1.17358663.1393.9.21.6.5
پارسایی، آزاده و جمشیدی، حسینعلی (1395). باززندهسازی عنصر حیاط مرکزی در مجتمع مسکونی و حصول کارایی بالاتر. همایش زن، معماری و شهر، تهران. https://civilica.com/doc/266017
پدرام، بهنام و حریری، آزاده (1395). خانههای تاریخی با نقشی فراتر از مسکن در بافت تاریخی اصفهان. پژوهشهای معماری اسلامی، 4(2)، ۷۴-89. http://jria.iust.ac.ir/article-1-487-fa.html
پطروسیان، بغوس (1974). زندگی ساکنان قدیمی جلفای نو. اصفهان: چاپخانۀ کلیسای وانک.
پورنادری، ارغوان، ایزدی، محمدسعید، قلعهنویی، محمود و پورنادری، حسین (1398). شناخت تحولات ریختشناختی کلیساهای ارمنی جلفای نو در تعامل با معماری اصفهان. باغ نظر. 16(79)، 15-28.
http://doi.org/10.22034/bagh.2019.132140.3581
تقوائی، ویدا (1398). آشنایی با بناهای تاریخی. تهران: شرکت چاپ و نشر کتابهای درسی ایران.
حکمتپناه دهکردی، فاطمه و کاراحمدی، مهران (1400). بررسی مؤلفههای معماری پایدار در خانههای تاریخی ارمنیان جلفای نو اصفهان (نمونۀ موردی: خانههای خواجۀ پطرس، سوکیاس و هوسپ امیرخان). چهارمین کنفرانس بینالمللی و پنجمین کنفرانس ملی عمران، معماری، هنر و طراحی شهری، تبریز: دانشگاه خوارزمی و دانشگاه شهرکرد و دانشگاه هنر اسلامی تبریز. https://civilica.com/doc/1427675/
خدابخشیان، مقدی (1385). طراحی مجموعه فرهنگی ارمنیان در اصفهان. پایاننامۀ کارشناسی ارشد معماری. دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان.
دانائینیا، احمد و ترکی باغبادرانی، حامد (۱۳۹۹). شاخصههای مؤثر در محلهگزینی شهروندان اصفهانی در بافت تاریخی. معماری و شهرسازی آرمانشهر، ۱۳(۳۱)، ۵۳-۶۵. http://doi.org/10.22034/AAUD.2020.118031.1441
رازانی، مهدی و الماسینیا، پژمان (1392). خانۀ سوکیاس در جلفای نو اصفهان: تاریخچه، معماری، تزئینات و تعمیرات. دوفصلنامۀ تخصصــی دانش مرمت و میراث فرهنگی، ۱(۲)، ۵۷-70.
روضاعیپور، مرتضی (1390). مطالعۀ فضای شهری محلۀ جلفا اصفهان در عهد صفوی با تکیه بر خانههای مسکونی و دیدگاه باستانشناسی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد دورۀ اسلامی. دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی.
زمانی، هاجر (1387). تأثیرپذیری تزئینات کلیساهای اصفهان از معماری دورۀ صفوی. مطالعات هنر اسلامی، 5(8)، 69-86. https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1206500
سخینیا، روشنک، کرمی، اسلام، رفیعیان، مجتبی و جوان فروزنده، علی (۱۳۹۹). پایداری فرهنگی، تراکم و گونهشناسی مسکن، مطالعۀ موردی: نمونههایی از عرصههای مسکونی کلانشهر تبریز. شهر ایرانی اسلامی، ۱۰(۳۸)، ۶۵-۷۴.
https://iic.ihss.ac.ir/Article/13563/iic.ihss.ac.ir
صالحی میلانی، ساسان و محمدی، مریم (۱۳۸۹).
اهداف و شاخصهای تحقق پایداری فرهنگی.
نامۀ معماری و شهرسازی،
۳(۵)، ۹۷-۸۱. http://doi.org/
10.30480/aup.2011.183
قدوسی، هدی (1392). پایداری فرهنگی، معماری و مدیریت شهری. همایش ملی معماری، فرهنگ و مدیریت شهری. کرج، مرکز آموزشی علمی-کاربردی شهرداری کرج و دفتر معماری دید. https://civilica.com/doc/256094/
کاراپتیان، کاراپت (1385). خانههای ارامنۀ جلفای نو اصفهان. ترجمۀ مریم قاسمیسیچانی. تهران: مؤسسۀ تألیف ترجمه و نشر آثار هنری متن.
معماریان، غلامحسین (1375). آشنایی با معماری مسکونی ایران: گونهشناسی درونگرا. تهران: انتشارات سروش دانش.
منوچهر، محمد (1400). بررسی وجوه تمایز خانههای ارامنۀ جلفا با خانههای مسلمانان (مطالعۀ موردی: خانههای خواجه پطروس و سوکیاس). فصلنامۀ
پژوهشهای مکانیفضایی،
۵(۴)، 47-58.
https://doi.org/10.22034/jspr.2021.702069
مهدوی، سیدمحمدصادق و توکلی قینانی، فرحناز (۱۳۸۸). هویت قومی ارامنه: مطالعۀ جامعهشناختی عوامل مؤثر در استمرار قومی ارامنه (مطالعه روی ارامنه تهران). پژوهشنامۀ علوم اجتماعی، ۳(۴)، ۷۱-۱۰۱.
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1016246
Brown, P., & Mills, D. (2004). Art and Wellbeing. Sydney: Australian Council for the Arts.
Garrett, P., Coupland, N., & Williams, A. (2003).
Investigating language attitudes: Social meanings of dialect, ethnicity and performance. University of Wales Press.
https://doi.org/10.1017/S0047404505210163
Newman, P., & Kenworthy, J. (1999) Sustainability and Cities: Overcoming Automobile Dependence. Washington, DC: Island Press.
Simoni, P., & Hojjat, A. (2016). The Architectural Identity and Crucial Role of Armenian Churches in Isfahan. Modern Journal of Language Teaching Methods, 6(4-6), 130-140.
https://www.researchgate.net/publication/359769219_The_Architectural_Identity_and_Crucial_Role_of_Armenian_Churches_in_Isfahan
UNESCO (2001). Universal Declaration on Cultural Diversity, Adopted by the 31st General Conference of UNESCO. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000127162
UNESCO (2005). Convention on the Protection and Promotion of the Diversity of Cultural Expressions, Adopted by the 33rd General Conference of UNESCO. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000142919
World Conservation Union (1991). U.N, Environment program and World Wide Fund for Nature.
اسمیت، آنتونی دی. (1383). ناسیونالیسم، نظریۀ ایدئولوژی تاریخ. ترجمۀ منصور انصاری. تهران: انتشارات تمدن ایرانی، مؤسسۀ مطالعات ملی.
اعرابی هاشمی، شکوه سادات (1394). ارامنۀ جلفای نو در عصر صفوی. تهران: انتشارات سازمان اسناد و کتابخانۀ ملی جمهوری اسلامی ایران.
آشوری، داریوش (1397). تعریفها و مفهوم فرهنگ. تهران: انتشارات آگاه.
بشیر، حسن و سلیمانزاده، علی (۱۳۹۳). نظریۀ همفرهنگی و گروههای همفرهنگ:
مطالعات مناسبات ارامنه در ایران. مطالعۀ میان فرهنگی،
۹(۲۱)، ۱۲۳-۱۴۴. http://doi.org/
20.1001.1.17358663.1393.9.21.6.5
پارسایی، آزاده و جمشیدی، حسینعلی (1395). باززندهسازی عنصر حیاط مرکزی در مجتمع مسکونی و حصول کارایی بالاتر. همایش زن، معماری و شهر، تهران. https://civilica.com/doc/266017
پدرام، بهنام و حریری، آزاده (1395). خانههای تاریخی با نقشی فراتر از مسکن در بافت تاریخی اصفهان. پژوهشهای معماری اسلامی، 4(2)، ۷۴-89. http://jria.iust.ac.ir/article-1-487-fa.html
پطروسیان، بغوس (1974). زندگی ساکنان قدیمی جلفای نو. اصفهان: چاپخانۀ کلیسای وانک.
پورنادری، ارغوان، ایزدی، محمدسعید، قلعهنویی، محمود و پورنادری، حسین (1398). شناخت تحولات ریختشناختی کلیساهای ارمنی جلفای نو در تعامل با معماری اصفهان. باغ نظر. 16(79)، 15-28.
http://doi.org/10.22034/bagh.2019.132140.3581
تقوائی، ویدا (1398). آشنایی با بناهای تاریخی. تهران: شرکت چاپ و نشر کتابهای درسی ایران.
حکمتپناه دهکردی، فاطمه و کاراحمدی، مهران (1400). بررسی مؤلفههای معماری پایدار در خانههای تاریخی ارمنیان جلفای نو اصفهان (نمونۀ موردی: خانههای خواجۀ پطرس، سوکیاس و هوسپ امیرخان). چهارمین کنفرانس بینالمللی و پنجمین کنفرانس ملی عمران، معماری، هنر و طراحی شهری، تبریز: دانشگاه خوارزمی و دانشگاه شهرکرد و دانشگاه هنر اسلامی تبریز. https://civilica.com/doc/1427675/
خدابخشیان، مقدی (1385). طراحی مجموعه فرهنگی ارمنیان در اصفهان. پایاننامۀ کارشناسی ارشد معماری. دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان.
دانائینیا، احمد و ترکی باغبادرانی، حامد (۱۳۹۹). شاخصههای مؤثر در محلهگزینی شهروندان اصفهانی در بافت تاریخی. معماری و شهرسازی آرمانشهر، ۱۳(۳۱)، ۵۳-۶۵. http://doi.org/10.22034/AAUD.2020.118031.1441
رازانی، مهدی و الماسینیا، پژمان (1392). خانۀ سوکیاس در جلفای نو اصفهان: تاریخچه، معماری، تزئینات و تعمیرات. دوفصلنامۀ تخصصــی دانش مرمت و میراث فرهنگی، ۱(۲)، ۵۷-70.
روضاعیپور، مرتضی (1390). مطالعۀ فضای شهری محلۀ جلفا اصفهان در عهد صفوی با تکیه بر خانههای مسکونی و دیدگاه باستانشناسی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد دورۀ اسلامی. دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی.
زمانی، هاجر (1387). تأثیرپذیری تزئینات کلیساهای اصفهان از معماری دورۀ صفوی. مطالعات هنر اسلامی، 5(8)، 69-86. https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1206500
سخینیا، روشنک، کرمی، اسلام، رفیعیان، مجتبی و جوان فروزنده، علی (۱۳۹۹). پایداری فرهنگی، تراکم و گونهشناسی مسکن، مطالعۀ موردی: نمونههایی از عرصههای مسکونی کلانشهر تبریز. شهر ایرانی اسلامی، ۱۰(۳۸)، ۶۵-۷۴.
https://iic.ihss.ac.ir/Article/13563/iic.ihss.ac.ir
صالحی میلانی، ساسان و محمدی، مریم (۱۳۸۹).
اهداف و شاخصهای تحقق پایداری فرهنگی.
نامۀ معماری و شهرسازی،
۳(۵)، ۹۷-۸۱. http://doi.org/
10.30480/aup.2011.183
قدوسی، هدی (1392). پایداری فرهنگی، معماری و مدیریت شهری. همایش ملی معماری، فرهنگ و مدیریت شهری. کرج، مرکز آموزشی علمی-کاربردی شهرداری کرج و دفتر معماری دید. https://civilica.com/doc/256094/
کاراپتیان، کاراپت (1385). خانههای ارامنۀ جلفای نو اصفهان. ترجمۀ مریم قاسمیسیچانی. تهران: مؤسسۀ تألیف ترجمه و نشر آثار هنری متن.
معماریان، غلامحسین (1375). آشنایی با معماری مسکونی ایران: گونهشناسی درونگرا. تهران: انتشارات سروش دانش.
منوچهر، محمد (1400). بررسی وجوه تمایز خانههای ارامنۀ جلفا با خانههای مسلمانان (مطالعۀ موردی: خانههای خواجه پطروس و سوکیاس). فصلنامۀ
پژوهشهای مکانیفضایی،
۵(۴)، 47-58.
https://doi.org/10.22034/jspr.2021.702069
مهدوی، سیدمحمدصادق و توکلی قینانی، فرحناز (۱۳۸۸). هویت قومی ارامنه: مطالعۀ جامعهشناختی عوامل مؤثر در استمرار قومی ارامنه (مطالعه روی ارامنه تهران). پژوهشنامۀ علوم اجتماعی، ۳(۴)، ۷۱-۱۰۱.
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1016246
Brown, P., & Mills, D. (2004). Art and Wellbeing. Sydney: Australian Council for the Arts.
Garrett, P., Coupland, N., & Williams, A. (2003).
Investigating language attitudes: Social meanings of dialect, ethnicity and performance. University of Wales Press.
https://doi.org/10.1017/S0047404505210163
Newman, P., & Kenworthy, J. (1999) Sustainability and Cities: Overcoming Automobile Dependence. Washington, DC: Island Press.
Simoni, P., & Hojjat, A. (2016). The Architectural Identity and Crucial Role of Armenian Churches in Isfahan. Modern Journal of Language Teaching Methods, 6(4-6), 130-140.
https://www.researchgate.net/publication/359769219_The_Architectural_Identity_and_Crucial_Role_of_Armenian_Churches_in_Isfahan
UNESCO (2001). Universal Declaration on Cultural Diversity, Adopted by the 31st General Conference of UNESCO. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000127162
UNESCO (2005). Convention on the Protection and Promotion of the Diversity of Cultural Expressions, Adopted by the 33rd General Conference of UNESCO. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000142919
World Conservation Union (1991). U.N, Environment program and World Wide Fund for Nature.
اسمیت، آنتونی دی. (1383). ناسیونالیسم، نظریۀ ایدئولوژی تاریخ. ترجمۀ منصور انصاری. تهران: انتشارات تمدن ایرانی، مؤسسۀ مطالعات ملی.
اعرابی هاشمی، شکوه سادات (1394). ارامنۀ جلفای نو در عصر صفوی. تهران: انتشارات سازمان اسناد و کتابخانۀ ملی جمهوری اسلامی ایران.
آشوری، داریوش (1397). تعریفها و مفهوم فرهنگ. تهران: انتشارات آگاه.
بشیر، حسن و سلیمانزاده، علی (۱۳۹۳). نظریۀ همفرهنگی و گروههای همفرهنگ:
مطالعات مناسبات ارامنه در ایران. مطالعۀ میان فرهنگی،
۹(۲۱)، ۱۲۳-۱۴۴. http://doi.org/
20.1001.1.17358663.1393.9.21.6.5
پارسایی، آزاده و جمشیدی، حسینعلی (1395). باززندهسازی عنصر حیاط مرکزی در مجتمع مسکونی و حصول کارایی بالاتر. همایش زن، معماری و شهر، تهران. https://civilica.com/doc/266017
پدرام، بهنام و حریری، آزاده (1395). خانههای تاریخی با نقشی فراتر از مسکن در بافت تاریخی اصفهان. پژوهشهای معماری اسلامی، 4(2)، ۷۴-89. http://jria.iust.ac.ir/article-1-487-fa.html
پطروسیان، بغوس (1974). زندگی ساکنان قدیمی جلفای نو. اصفهان: چاپخانۀ کلیسای وانک.
پورنادری، ارغوان، ایزدی، محمدسعید، قلعهنویی، محمود و پورنادری، حسین (1398). شناخت تحولات ریختشناختی کلیساهای ارمنی جلفای نو در تعامل با معماری اصفهان. باغ نظر. 16(79)، 15-28.
http://doi.org/10.22034/bagh.2019.132140.3581
تقوائی، ویدا (1398). آشنایی با بناهای تاریخی. تهران: شرکت چاپ و نشر کتابهای درسی ایران.
حکمتپناه دهکردی، فاطمه و کاراحمدی، مهران (1400). بررسی مؤلفههای معماری پایدار در خانههای تاریخی ارمنیان جلفای نو اصفهان (نمونۀ موردی: خانههای خواجۀ پطرس، سوکیاس و هوسپ امیرخان). چهارمین کنفرانس بینالمللی و پنجمین کنفرانس ملی عمران، معماری، هنر و طراحی شهری، تبریز: دانشگاه خوارزمی و دانشگاه شهرکرد و دانشگاه هنر اسلامی تبریز. https://civilica.com/doc/1427675/
خدابخشیان، مقدی (1385). طراحی مجموعه فرهنگی ارمنیان در اصفهان. پایاننامۀ کارشناسی ارشد معماری. دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان.
دانائینیا، احمد و ترکی باغبادرانی، حامد (۱۳۹۹). شاخصههای مؤثر در محلهگزینی شهروندان اصفهانی در بافت تاریخی. معماری و شهرسازی آرمانشهر، ۱۳(۳۱)، ۵۳-۶۵. http://doi.org/10.22034/AAUD.2020.118031.1441
رازانی، مهدی و الماسینیا، پژمان (1392). خانۀ سوکیاس در جلفای نو اصفهان: تاریخچه، معماری، تزئینات و تعمیرات. دوفصلنامۀ تخصصــی دانش مرمت و میراث فرهنگی، ۱(۲)، ۵۷-70.
روضاعیپور، مرتضی (1390). مطالعۀ فضای شهری محلۀ جلفا اصفهان در عهد صفوی با تکیه بر خانههای مسکونی و دیدگاه باستانشناسی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد دورۀ اسلامی. دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی.
زمانی، هاجر (1387). تأثیرپذیری تزئینات کلیساهای اصفهان از معماری دورۀ صفوی. مطالعات هنر اسلامی، 5(8)، 69-86. https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1206500
سخینیا، روشنک، کرمی، اسلام، رفیعیان، مجتبی و جوان فروزنده، علی (۱۳۹۹). پایداری فرهنگی، تراکم و گونهشناسی مسکن، مطالعۀ موردی: نمونههایی از عرصههای مسکونی کلانشهر تبریز. شهر ایرانی اسلامی، ۱۰(۳۸)، ۶۵-۷۴.
https://iic.ihss.ac.ir/Article/13563/iic.ihss.ac.ir
صالحی میلانی، ساسان و محمدی، مریم (۱۳۸۹).
اهداف و شاخصهای تحقق پایداری فرهنگی.
نامۀ معماری و شهرسازی،
۳(۵)، ۹۷-۸۱. http://doi.org/
10.30480/aup.2011.183
قدوسی، هدی (1392). پایداری فرهنگی، معماری و مدیریت شهری. همایش ملی معماری، فرهنگ و مدیریت شهری. کرج، مرکز آموزشی علمی-کاربردی شهرداری کرج و دفتر معماری دید. https://civilica.com/doc/256094/
کاراپتیان، کاراپت (1385). خانههای ارامنۀ جلفای نو اصفهان. ترجمۀ مریم قاسمیسیچانی. تهران: مؤسسۀ تألیف ترجمه و نشر آثار هنری متن.
معماریان، غلامحسین (1375). آشنایی با معماری مسکونی ایران: گونهشناسی درونگرا. تهران: انتشارات سروش دانش.
منوچهر، محمد (1400). بررسی وجوه تمایز خانههای ارامنۀ جلفا با خانههای مسلمانان (مطالعۀ موردی: خانههای خواجه پطروس و سوکیاس). فصلنامۀ
پژوهشهای مکانیفضایی،
۵(۴)، 47-58.
https://doi.org/10.22034/jspr.2021.702069
مهدوی، سیدمحمدصادق و توکلی قینانی، فرحناز (۱۳۸۸). هویت قومی ارامنه: مطالعۀ جامعهشناختی عوامل مؤثر در استمرار قومی ارامنه (مطالعه روی ارامنه تهران). پژوهشنامۀ علوم اجتماعی، ۳(۴)، ۷۱-۱۰۱.
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1016246
Brown, P., & Mills, D. (2004). Art and Wellbeing. Sydney: Australian Council for the Arts.
Garrett, P., Coupland, N., & Williams, A. (2003).
Investigating language attitudes: Social meanings of dialect, ethnicity and performance. University of Wales Press.
https://doi.org/10.1017/S0047404505210163
Newman, P., & Kenworthy, J. (1999) Sustainability and Cities: Overcoming Automobile Dependence. Washington, DC: Island Press.
Simoni, P., & Hojjat, A. (2016). The Architectural Identity and Crucial Role of Armenian Churches in Isfahan. Modern Journal of Language Teaching Methods, 6(4-6), 130-140.
https://www.researchgate.net/publication/359769219_The_Architectural_Identity_and_Crucial_Role_of_Armenian_Churches_in_Isfahan
UNESCO (2001). Universal Declaration on Cultural Diversity, Adopted by the 31st General Conference of UNESCO. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000127162
UNESCO (2005). Convention on the Protection and Promotion of the Diversity of Cultural Expressions, Adopted by the 33rd General Conference of UNESCO. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000142919
World Conservation Union (1991). U.N, Environment program and World Wide Fund for Nature.