پاکزاد، جهانشاه (1386). راهنمای طراحی فضاهای شهری در ایران. تهران: انتشارات شهیدی، وزارت مسکن و شهرسازی، معاونت شهرسازی و معماری.
پاکزاد، جهانشاه و سوری، الهام (1390)، نورپردازی شهری و روش‌های آن، معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، ۴(۶): ۱۳-۲۰.
حبیبی، امین (1388). تحولات مفهومی منظر، فصل‌نامۀ منظر، ۱(۳)، ۷۰ -۷۱.
حدادی، پریسا و قنبری مطلق، مهران (1396). نورپردازی مدرن و هویت فضای شهری، چهارمین کنفرانس ملی توسعۀ پایدار در علوم جغرافیا و برنامه‌ریزی، معماری و شهرسازی.
رسول‌پور، اعتصام و طهماسبی، (1397). ارزیابی تأثیر مؤلفه‌های کیفیت محیطی بر الگوهای رفتاری در فضاهای فیزیکی شهری (نمونۀ موردی: خیابان ولی عصر(عج) تهران)، مطالعات محیطی هفت حصار.
رضوان، محمد و خیری، عبدالله (1389). سیمای شبانۀ ضرورت انطباق تصویر روز با نورپردازی شهر، منظر، شماره 77، ص ۷۸-۷۹.
سعیدی رضوانی، نوید و توکلی، سپیده (1385). از ضد شهرسازی تا شهرسازی طبیعی شهروندگرا، کنفرانس برنامه‌ریزی و مدیریت شهری.
سهرابیان، گودرز و حبیب، فرح (1394). تبیین مؤلفه‌های زیبایی‌شناختی منظر شبانۀ شهر، نشریۀ مدیریت، ۱۴(۴۱)، ۱۸۷-۲۰۴.
فرهادی، لاله و میلادی، مهدی (1390). مروری بر سه رویکرد نوسازی شهری، نشریۀ تفکر معماری، پیاپی24.
لینچ، کوین (1374). سیمای شهر، ترجمۀ منوچهر مزینی، دانشگاه تهران: مؤسسۀ انتشارات و چاپ تهران.
نقی‌زاده، محمد (1381). تاثیر معماری و شهر بر ارزش های فرهنگی. نشریۀ هنرهای زیبا، 11(۱۱)، ۶۲-۷۴.
الیاسی و ابراهیمی (1393). هویت شهر وکیفیت منظر شبانه، نیازمند طراحی مناسب (مهاباد)، فصل‌نامۀ علمی آموزشی شهراندیشان، ۳(۲).
Chatterton, P., & Hollands, R. (2002). Theorising urban playscapes: producing, regulating and consuming youthful nightlife city spaces. Urban studies, 39(1), 95-116.
Kreitzman, L. (1999). The 24 hour society. London: Profile Books.
Proshansky, H. M. (1983). Place identity: Physical world socialisation of the self. J. Environmental Psychology, 3, 299-313.
Van Liempt, I., & Van Aalst, I. (2012). Urban surveillance and the struggle between safe and exciting nightlife districts. Surveillance & Society, 9(3), 280-292.
)